ให้รักทวงคืน The Return of Daddy!

ชีวิตศัลยแพทย์หัวใจหญิงต้องสะดุด เมื่อวันหนึ่งต้องผ่าตัดให้กับ CEO ของบริษัทชื่อดัง 
แฟนเก่าที่เลิกรากันไปหลายปี ผู้ชายที่ไม่มีโอกาสได้รู้ว่าเธอคลอดลูกของเขาขึ้นมาบนโลก!

“ฮึ! ผู้หญิงแบบนั้นก็เก่งแต่จะทำให้คนอื่นตายใจ หน้าไหว้หลังหลอก”

คนฟังส่ายหน้าอย่างจนใจ ปกติติณณภพไม่ใช่คนที่ไม่มีเหตุผลอะไร แต่ไม่เข้าใจเหมือนกันว่ากับขวัญข้าวนั้นถึงได้ดูโกรธแค้นกันมาแต่ชาติปางก่อน

“นายก็อย่าดุกับคุณข้าวเขาเยอะนักเลย จะบอกอะไรให้...ที่คุณข้าวเขายอมให้นายโขกสับอยู่นี่ก็เพราะว่าคุณลุงจะให้เธอไปศึกษาเรื่องหัวใจเด็กเพิ่มเติม นายคิดดูสิว่าเธออุทิศตัวเองเพื่อคนอื่นขนาดไหน”

“หากเธอไปเรียนต่อ กลับมาก็จะได้เงินเพิ่มอีกใช่ไหม”

“ก็ต้องแหงอยู่แล้ว หมอเก่งๆ ก็ต้องได้รับค่าตอบแทนสูงๆ เพื่อเป็นแรงจูงใจในการทำงานไม่ใช่หรือวะ!”

“ที่แท้ก็เห็นแก่เงิน”

ติณณภพค่อนขอดเสียงดังพร้อมกับเหยียดริมฝีปากอย่างหมิ่นแคลน

อยากจะรู้เหมือนกันว่าเมื่อสิบปีก่อน หากเขาตัดสินใจบอกหล่อนว่าเขาเป็นทายาทเพียงคนเดียวของตระกูลโรจนทรัพย์ เป็นเจ้าของโรงพยาบาลเอกชนชื่อดัง เธอจะทิ้งเขาไปอย่างที่เป็นอยู่หรือไม่

“นายก็พูดเกินไป สำหรับคุณข้าวน่ะ เรื่องเงินเป็นเรื่องรอง แต่ที่เธออยากจะไปเรียนต่อด้านหัวใจเด็ก ก็เพราะอยากจะเอามารักษาลูกที่ป่วยอยู่”

“ลูกเขา พ่อแม่เขาก็ดูแลกันเอง ผัวก็มีเป็นตัวเป็นตน นายจะไปยุ่งกับเขาทำไมอีกวะ”

“มีลูกน่ะใช่ แต่สามีฉันไม่เคยเห็น คงเป็นผู้ชายชั่วๆ ที่ทำเขาท้องแล้วทิ้งมั้ง แถมยังทิ้งให้คุณข้าวดูแลลูกที่เป็นโรคหัวใจทางพันธุกรรมตามลำพังอีก คุณข้าวเขาน่าสงสารมากนะ”

ประโยคนั่นทำให้ร่างกายสูงใหญ่แน่นิ่งไปราวกับถูกแช่แข็ง ใบหน้าคมที่เต็มไปด้วยโทสะเมื่อครู่ค่อยๆ เปลี่ยนเป็นความแปลกประหลาดใจอย่างถึงที่สุด มือข้างหนึ่งยกขึ้นแตะลงที่หน้าอกข้างซ้ายของตัวเองอย่างไม่รู้ตัว

“โรคหัวใจทางพันธุกรรม?”

“เออสิวะ โรคนี้มันติดต่อจากพ่อแม่สู่ลูก ถ้าคุณข้าวเขาไม่ได้เป็นโรคหัวใจ ก็แสดงว่าผู้ชายสารเลวคนนั้นมันต้องเป็น นายว่าไอ้บ้านั่นมันจะหัวใจวายตายไปหรือยังถึงไม่มาดูดำดูดีลูกเมียตัวเองเลย”

สวัสดีคุณผู้อ่านทุกท่านนะคะ
สำหรับเรื่องนี้เป็นนิยายแนวคอเมดี้คลายเครียด (หรืออาจจะทำให้เครียดยิ่งกว่าเดิม?)
เป็นเรื่องราวที่ครบรส ทั้งหวานซึ้ง ดราม่า(เล็กน้อย) คอเมดี้ชวนยิ้ม หวานๆ ฟินๆ ก็น่าจะมา ฮ่าาา
ขอฝากเรื่องราวของศัลยแพทย์หญิงกับ CEO ปากเก่ง (ทาสลูก) ไว้ในอ้อมอกอ้อมใจด้วยนะคะ

“จริงๆ แล้วพี่ไม่ชอบกินของหวาน แต่ที่พี่ชอบกินโดนัท ก็เพราะข้าวชอบ!”